Wilde haren

Zo rond 1967 heb ik via het damesblad Burda van mijn moeder een Slowaakse"penpal" ontmoet, Gerhard. Dat contact mondde uit in een bezoek aan het toen nog communistisch geregeerde Tsjecho-Slowakije. Naast diverse andere eisen aan bezoekende westerlingen moest er verplicht p.p.p.d. elf dollar worden uitgegeven. Dat bleek een gigantisch bedrag, omdat alles zó spotgoedkoop was dat opmaken nauwelijks kon. Een eveneens 21-jarige vriend zette met mij onder begeleiding van Gerhard de bloemetjes 's avonds riant buiten. In een dancing maakten we opgeblazen indruk op hunkerende Slowaakse deernen. Dat het smijten met geld ons was opgedrongen door het regime, deed niets af aan het grappige effect. Geld erotiseert overal. Vooral véél geld. Alleen al het bezit van een auto was uitzonderlijk in die tijd achter het IJzeren Gordijn en ik herinner me dat we met Gerhard als tolk bij de dormatory van een voornamelijk door dames bevolkte schoenenfabriek stopten om aantrekkelijk gezelschap in te laden. Kostte niet veel moeite. Op zeer onverantwoorde wijze reed ik toen vaak midden in de nacht beschonken de volgeladen auto weer terug naar Gerhards huis. Politie was er 's nachts toch niet...Nu ca. 50 jaar later, zitten we weer aan de tafel in Bardejovské-Kúpele. Alle wilde haren kwijt. Allebei bezadigde senioren die oude verhalen nog eens naar boven halen.