Vandaag een korte trip van ca. 40 km naar Vilnius.
Rond 9.00 u. schudden we de hand van de legendarische Wim Brauns https://youtu.be/B3eDihRD-sI
We ploegen de 3 km zachte zandweg door om uit het bos te komen en komen helaas toch weer op een kaarsrechte invalsweg van de hoofdstad van Litouwen uit.
Zondagmorgen.
Aanvankelijk is deze hoofdverkeersader nog vrij rustig. De vluchtstrook is 50 cm, dus we rijden weer aardig scherp op de witte streep. Geen regel die fietsen op zo'n snelweg verbiedt, maar we houden stug vol, totdat door drukte, stalen vangrails en onmogelijke hekken de spanning zelfs ons te gortig wordt om naast de 90 km/uur snellende auto's door te peddelen.
Op de gok steken we de snelweg over, nemen een willekeurige afslag en, bij gebrek aan detailkaarten, zwalken we "georiënteerd op de zon" richting centrum. Vilnius is echter zo groot als heel Rotterdam, (ca. 20 km doorsnee) dus regelmatig moeten we ons bezinnen op onze locatie.Wij benutten af en toe zelfs bij bewolking Annelies' telefoonkompas ter controle van ons richtingsgevoel. Gaan we nu wel oost?
Vooralsnog geen borden met "Centras".
Wel een forse 6-baans avenue waar we op de voor trolley's gereserveerde busbaan vele kilometers riant meekomen.
Fietsen mag daar kennelijk. Niemand toetert. Niemand drukt ons van de weg.
Trolley's wijken braaf uit.
We doen het er mee en rollen gemakkelijk downhill.
Ah,...dan is de zon er weer!
Gaan we nog oost?
Bordje "Centras". Ja, dus.
Als mijn cityplattegrondje de eerste, leesbare hoofdstraat toont, dan weten we het zeker: Centrum.
Tijd om te eten.
We pakken de eerste pizzeria.
Rond 9.00 u. schudden we de hand van de legendarische Wim Brauns https://youtu.be/B3eDihRD-sI
We ploegen de 3 km zachte zandweg door om uit het bos te komen en komen helaas toch weer op een kaarsrechte invalsweg van de hoofdstad van Litouwen uit.
Zondagmorgen.
Aanvankelijk is deze hoofdverkeersader nog vrij rustig. De vluchtstrook is 50 cm, dus we rijden weer aardig scherp op de witte streep. Geen regel die fietsen op zo'n snelweg verbiedt, maar we houden stug vol, totdat door drukte, stalen vangrails en onmogelijke hekken de spanning zelfs ons te gortig wordt om naast de 90 km/uur snellende auto's door te peddelen.
Op de gok steken we de snelweg over, nemen een willekeurige afslag en, bij gebrek aan detailkaarten, zwalken we "georiënteerd op de zon" richting centrum. Vilnius is echter zo groot als heel Rotterdam, (ca. 20 km doorsnee) dus regelmatig moeten we ons bezinnen op onze locatie.Wij benutten af en toe zelfs bij bewolking Annelies' telefoonkompas ter controle van ons richtingsgevoel. Gaan we nu wel oost?
Vooralsnog geen borden met "Centras".
Wel een forse 6-baans avenue waar we op de voor trolley's gereserveerde busbaan vele kilometers riant meekomen.
Fietsen mag daar kennelijk. Niemand toetert. Niemand drukt ons van de weg.
Trolley's wijken braaf uit.
We doen het er mee en rollen gemakkelijk downhill.
Ah,...dan is de zon er weer!
Gaan we nog oost?
Bordje "Centras". Ja, dus.
Als mijn cityplattegrondje de eerste, leesbare hoofdstraat toont, dan weten we het zeker: Centrum.
Tijd om te eten.
We pakken de eerste pizzeria.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten