De receptie dien je te bellen, zo meldt een smoezelig papiertje aan de deur. Over het plein haast zich daarna vlot een opgefokt vrouwtje dat duidelijk aan haar gekreun laat merken dat ze het vooral druk heeft.
Ze opent via het donkere trappenhuis op de derde etage voor ons de deur van een soort balzaal. Twee giga-kamers, balkon en doucheruimte hebben meer vloeroppervlak dan het hele huis van Annelies in Rotterdam. Wanstaltig grote fauteuils, model Seats and Sofa's, kunnen een hele familie herbergen. Bed met een breedte waarin je elkaar voor enig nachtelijk contact moet gaan zoeken. Was dit een appartement van vroegere communistische partijbonzen? Onduidelijk, maar wel grappig. En dat voor € 26,--
Onze fietsen hebben het ook luxe: ze mogen in het invalidentoilet overnachten. En de invaliden? Tja,...die moeten dan maar in het fietsenhok.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten